Mieszaniec Kurdla i Wędłowca – rysunek Stanisława Lema

Rysunek Stanisława Lema (Dzienniki gwiazdowe, Podróż czternasta).

“Wrócił zaraz owinięty liną i zaprowadził mnie do kurdlej zagrody, otoczonej dziewięćdziesięciometrowym murem. Otworzywszy drzwi, przepuścił mnie pierwszego.
– Może pan iść spokojnie – rzekł – moje kurdle są zupełnie obłaskawione.
Ujrzałem się na sztucznym ściorgowisku; pasło się tu ze sześć czy siedem kurdli; same ładne sztuki, mierzące koło trzech hektarów. Największa na głos dyrektora zbliżyła się ku nam i nadstawiła ogon. Dyrektor wspiął się nań, wzywając mnie gestem – poszedłem więc w jego ślady. Gdy stromizna stała się zbyt wielka, dyrektor rozwinął linę i dał mi jeden koniec do przepasania. Związani, wspinaliśmy się koło dwu godzin. Na szczycie kurdla dyrektor usiadł w milczeniu, wyraźnie wzruszony. Nie odzywałem się, pragnąc uszanować jego uczucia”.